Het rijstexperiment: de resultaten

Het rijstexperiment: de resultaten

Wat ben je mooi

De afgelopen twee weken praatte ik elke dag tegen twee potjes gekookte Pandanrijst. Ik schreef daar dit blog over: Het rijstexperiment. In het begin was het een beetje vreemd, maar alles went, zelfs praten tegen rijst. Tegen het ene potje zei ik aardige dingen. Bijvoorbeeld: ‘wat zie je er mooi uit, je bent zo romig en je ruikt lekker’. Tegen het andere potje zei ik lelijke dingen.

Aanvankelijk zagen de potjes er identiek uit, dus was het wat lastiger iets negatiefs te bedenken. Ik zei daarom in die eerste dagen iets van: ‘wat doe je hier eigenlijk? Ik wed dat je nu al stinkt en snel gaat schimmelen. Echt iets voor jou.’ Daarna werd het makkelijker: ‘gatver, wat zie jij er smerig en goor uit!’

 

Mislukt? Of toch niet

De potjes had ik op de vensterbank gezet, op ongeveer 1,5 meter afstand. Dat is overigens toeval, die afstand. Door de lichte plek begon het schimmelen al vrij vlot. Het zag ernaar uit dat de rijst in beide potjes even snel ging schimmelen. Na een dag of drie dacht ik dat het experiment zou ‘mislukken’. Want in mijn vorig blog had ik geschreven:

‘De rijst waartegen wordt gescholden en gefoeterd, die gaat al snel schimmelen en krijgt een vieze kleur. De rijst die dagelijks wat aardigs krijgt te ‘horen’, blijft veel langer goed en verkleurt niet.’

Dat was nu niet zo. De rijst in beide potjes oogden viezig. Nu werd het lastiger om aardig te blijven praten tegen het ‘positieve’ potje. Ik probeerde de schimmelplekjes te negeren en toch iets opgewekts en vriendelijks te zeggen. Dus zei ik: ‘wat zie je er goed uit’, en, ‘we zijn zo blij met jou’.

En toen, na ongeveer een week, werden er toch verschillen zichtbaar. Het potje waar ik negatief tegen praatte, vertoonde steeds meer groene plekjes. Je ziet het hier op de foto’s. Links het ‘positieve’ potje, in het midden het ‘negatieve’ potje en daarnaast in die volgorde beide potjes.

positieve potje

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opvallende kleur

Vanaf dat moment werd het dagelijkse praatje een makkie. En misschien deed ik het met meer overtuiging. Het rijstexperiment laat in elk geval bij ons thuis voor de tweede keer zien dat er werkelijk verschillen optreden. Opvallend is vooral dat er andere schimmels lijken te groeien in de potjes. Vooral de gele in het positieve potje is opvallend (tweede foto hieronder). Ik heb een poging gedaan om te achterhalen of die schimmel een naam en misschien zelfs een andere functie heeft. Even dacht ik op het goede spoor te zijn toen ik een foto zag van een gele schimmel, Penicillium citrinum. Maar het is een behoorlijk ingewikkeld onderwerp en met veel vakjargon, dus zeker ben ik niet. Wel kwam ik het boeiende verhaal tegen van Alexander Fleming over zijn ontdekking van penicilline.

 

beide potjes rijstpotje 'positieve' rijstpotje 'negatieve' rijst

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Leuk en leerzaam

Ik heb overwogen om het rijstexperiment voor een derde keer te doen. Maar waarvoor eigenlijk? Het experiment is een mooie metafoor voor hoe we tegen onszelf en anderen praten. Een compliment heeft een andere uitwerking dan een rotopmerking, dat weten we. We weten ook dat we niet gelukkiger worden als we te vaak naar onze kritische stem luisteren. En dat pesten schadelijk is. Maar zeker in de klas of thuis met jonge kinderen, is het gewoon een grappig en leerzaam experiment.

Ik ben benieuwd: ben je ook begonnen met het rijstexperiment? Of ben je overtuigd door de foto’s? Laat het weten in de comments!

Fijne week gewenst!

 

 

 

Foto: Giulia May via Unsplash.com

Het rijstexperiment

Het rijstexperiment

 

Het rijstexperiment

 

Het is de Week tegen Pesten en dat deed me denken aan het rijstexperiment. Dat deden we thuis, jaren geleden, toen de kinderen nog op de basisschool zaten. Het idee is simpel: vul twee schone potjes met gekookte rijst en praat dagelijks tegen ze. Een beetje vreemd ja, maar wel nuttig. Tegen het ene potje praat je op een aardige, vriendelijke manier en geef je regelmatig een complimentje. En tegen het andere potje, je raadt het misschien al, doe je zo lelijk mogelijk. En wat er dan gebeurt…

 

Voor de helft uit water

De rijst waartegen wordt gescholden en gefoeterd, die gaat al snel schimmelen en krijgt een vieze kleur. De rijst die dagelijks wat aardigs krijgt te ‘horen’, blijft veel langer goed en verkleurt niet. Dus die positieve en negatieve energie heeft blijkbaar een heel ander effect. Het experiment maakte destijds diepe indruk op de kinderen. En op mij ook, eerlijk gezegd. Zeker als je beseft dat we, als mens, voor ongeveer de helft uit water bestaan. Het grootste deel van dat water zit in de cellen van ons lichaam. De longen bestaan zelfs voor 90% uit water, de huid voor 80% en de hersenen voor 70%. Dus als gekookt rijst op lelijk gedrag reageert met schimmel, hoe reageert een mens dan?

 

Weinig zelfvertrouwen

Ik pakte mijn manuscript erbij waar ik jaren geleden aan werkte. Ik had me toen uitgebreid verdiept in de oorzaken van weinig zelfvertrouwen en een laag zelfbeeld. Pesten kwam ik ook tegen als oorzaak. In het hoofdstuk daarover had ik deze passage geschreven:

 

‘Een Vandaag, de dagelijkse actualiteitenrubriek op NPO 1, heeft een jongerenpanel en deed een onlineonderzoek naar pesten. Het blijkt dat pesten ook jaren later nog een grote impact heeft:

  • het zelfvertrouwen bij de jongeren is weg (58%);
  • ze maken minder snel contact (47%);
  • ze voelen zich vaak eenzaam (40%).

‘Pesten maakt je kapot en beschadigt je zelfvertrouwen, het laat een litteken achter waar je altijd mee blijft worstelen’.
– Deelnemer jongerenpanel Een Vandaag

Deelnemers van het onderzoek geven aan dat ze gepest werden omdat ze onzeker overkwamen, vanwege hun uiterlijk of vanwege goede schoolprestaties’. En ik las het boek Visie op pesten waarin Joan Elkerbout beschrijft dat het slachtoffer vaak denkt dat hij/zij zelf de oorzaak is van het pesten. Dat komt misschien ook omdat niet de pestkop naar een training moet, maar degene die gepest wordt. Pesten blijkt vaker voor te komen dan we denken en het beperkt zich niet tot school of werk. En met de komst van de smartphone gaat het pesten na de lesuren of de werkdag gewoon door. Erover praten met een vertrouwenspersoon is het eerste advies. Kijk voor tips op de website www.aandachtvoorpesten.nl

 

Met de kennis die ik heb over zelfvertrouwen, zou ik graag deze tip willen geven als je last hebt gehad van pestkoppen: geef jezelf dagelijks een paar mooie complimenten. Ik schreef daar eerder dit blog over: de allerbeste oefening voor meer zelfvertrouwen. Want dat bewijst ook het rijstexperiment: positieve woorden hebben een positief effect.

 

We nemen thuis opnieuw de proef op de som. Ik heb vanmiddag rijst gekookt en twee weckpotjes gevuld en de potjes hebben hun eerste lofzang en tirade al gekregen. Toch benieuwd hoe het deze keer gaat. Op mijn instagram account kun je het experiment volgen. Ik wens je een mooie, positieve week!

 

Foto: Pierre Bamin on Unsplash

 

Pin It on Pinterest