Vier tips om van je plannen en voornemens een succes te maken

Vier tips om van je plannen en voornemens een succes te maken

 

Vanmorgen zag ik op Instagram een citaat van de Duitse dichter Rainer Rilke. Volgens hem moeten we de toekomst totaal openlaten. ‘Dat is in wezen de enige moed die van ons wordt gevraagd: de moed hebben voor het merkwaardige, wonderlijkste en onverklaarbaarste wat ons kan overkomen.’ Misschien dat het me lukt over een jaar of twintig, als ik een poosje met pensioen ben. Nu vind ik het juist wel fijn om plannen te maken voor het nieuwe jaar.

Ik leerde dat je jezelf het beste een doel kunt stellen waar je een beetje onrustig van wordt. Een uitdaging dus. En dat het goed is om je voornemen vooral te delen met de mensen om je heen. Ik verzamelde nog wat andere tips en deel ze graag met je. Voor het geval het jou ook nog ontbreekt aan moed om de toekomst totaal open te laten.

 

Tip 1 – uitdaging kiezen

Het kan best lastig zijn om een doel te kiezen en plannen te maken. We zijn doorgaans prima in staat om meteen met mitsen en maren te komen. Deze vraag hielp mij: wat zou je willen in het nieuwe jaar als je de lotto had gewonnen? Na de gebruikelijke antwoorden (in mijn geval een reis naar Japan en Namibië en een huis aan zee) kwam ook dit antwoord: verdergaan met het manuscript dat ik vijf jaar geleden in een lade stopte. Dat had ik niet verwacht. Wilde ik dat echt? Maar toen ik erover nadacht leek het ineens een prima idee. Januari staat toch nog in het teken van de lockdown en de agenda is verre van vol. Spannend vind ik het wel. Wordt het deze keer wel lezenswaardig en boeiend genoeg? Wellicht dat het beantwoorden van de lotto-vraag jou ook op nieuwe ideeën brengt! En stel jezelf daarna de vraag of je het echt wil.

 

Tip 2 – voorbereiding

Je kent waarschijnlijk het credo ‘voorbereiding is 90% van het succes’. Dat geldt zeker bij goede voornemens en nieuwe doelen. Ik maakte afgelopen week een actielijst met dingen die ik voor 1 januari wilde afhandelen zodat ik volgende week een goede start kan maken zonder al te veel losse eindjes. Een van die punten is bijvoorbeeld een planning maken en een goede dagindeling. Dat helpt me om de focus te bewaren, ik laat me namelijk graag afleiden, dus wat extra discipline, of een leidraad, kan geen kwaad.

 

Tip 3 – hulp vragen

Bij voorbereiding hoort ook dat je hulp en steun vraagt aan de mensen om je heen. Informeer ze over je plan, licht het toe en vraag om support. Als je de stappen van voorbereiding en steun vragen toepast, heb je de meeste kans van slagen.

 

Tip 4 – ontspan

Zorg extra goed voor jezelf als je een uitdaging aangaat. Diepe ontspanning zoals hazenslaapjes, yoga of een wandeling, helpen je om makkelijker vol te houden en eventuele tegenslag het hoofd te bieden. Jezelf aanmoedigen en mild zijn als het even niet lekker gaat, helpen ook om ontspannen te blijven. Kies een mooie affirmatie en visualiseer jouw gedroomde doel. Als je meer wil weten daarover, kun je dit blog lezen en deze.

 

Tot slot

Ik wens je heel veel succes en gezondheid in het nieuwe jaar! En dat we allemaal maar veel plannen kunnen maken én uitvoeren in 2021! Of de moed hebben om de toekomst totaal open te laten. 

In januari schrijf ik geen wekelijks blog, dus dit is voorlopig even mijn laatste. Mooie jaarwisseling!

 

Liefs,

Belinda

 

 

Bronnen

Column van Ben Tiggelaar – Iederéén kan zijn gedrag veranderen, NRC.nl, 3 januari 2020

Changing for good – James Prochaska, John Norcross, Carlo DiClemente

 

Foto: Erwan Hesry via Unsplash

Een beetje gek

Een beetje gek

Drukwerk

Ik voelde me een beetje een gekkie, met mijn stapeltje drukwerk in de hand, op zoek naar de juiste brievenbus. Ik had een mailing gemaakt om reclame voor mezelf te maken als coach en bedrijven uitgekozen vlak bij de Westersingel, hier in Rotterdam. ‘Die gooi ik zelf wel even in de brievenbus’, dacht ik eerder nog optimistisch, ‘het is toch lekker dichtbij’. Maar al voordat ik de deur uitstapte om aan mijn rondje te beginnen, voelde ik ongemak.

 

Criticaster

Onderweg begon mijn criticaster te ratelen. ‘Die kaart verdwijnt toch meteen bij het oud-papier’ en ‘bedrijven hebben natuurlijk al een vaste coach’ en ‘misschien moet ik gewoon een baan gaan zoeken’. Ik liep door, langs de gesloten deuren van de cafés in de Witte de With, richting Schiedamse Vest.

Als de criticaster actief is, heeft dat vaak te maken met een basisangst, had ik ooit ergens gelezen. Al lopende vroeg ik me af welke basisangst dat moest zijn. Daar hoefde ik niet lang over na te denken: ‘Oh ja tuurlijk, angst voor afwijzing en kritiek’. Het schijnt dat we allemaal zo’n basisangst hebben. De andere vijf angsten zijn:

– Angst voor armoede
– Angst voor de dood
– Angst voor ziekte en pijn
– Angst om verlaten te worden
– Angst voor ouderdom en aftakeling

 

Twee wolven

Nu ik erover nadacht en die stomme angst herkende, voelde ik me minder ongemakkelijk. Ik stak de straat over en moest om mezelf lachen. Het is kennelijk verleidelijk om negatieve gedachten toe te laten. Het geeft waarschijnlijk een vals gevoel van controle. Ik moest denken aan de parabel over de twee wolven. De een is slecht, boos, hebzuchtig, jaloers, arrogant en laf. De ander is rustig, liefdevol, bescheiden, gul, eerlijk en betrouwbaar. De twee wolven vechten in ons voor aandacht en de wolf die de meeste aandacht krijgt, wint. Zo is het ook met angst. Geef ik voorrang aan de negatieve gedachten en het zwartwit denken of probeer ik het luchtiger te maken door te relativeren en het positieve te zien?

 

Het belangrijkste

Inmiddels liep ik langs het beeld van Zadkine, richting Blaak. Ik moest denken aan een oefening over het benoemen van waarden. Die doe ik ook tijdens workshops (en beschreef ik eerder in dit blog). Uit wetenschappelijk onderzoek bleek dat de groep mensen die van tevoren hadden moeten nadenken over hun belangrijkste waarden, daarna rustiger bleven tijdens een spannende opdracht. Ze moesten plaatsnemen aan een grote tafel en in het midden stond een afgesloten doos met daarin een vogelspin. Vervolgens werd ze gevraagd de afstand te schatten tussen henzelf en de vogelspin. Deze groep maakte een betere inschatting dan de controlegroep die niet van tevoren had moeten nadenken over hun belangrijkste waarden.

 

Vrolijk verder

Dus ik dacht na over de mijne: positiviteit, betrouwbaarheid en humor. Tegen deze gedachten was mijn criticaster niet bestand. ‘Wie weet, misschien levert mijn mailing een fijne nieuwe klant op!’ Ik versnelde mijn pas, op zoek naar de volgende brievenbus.

Ik wens je een mooie week!

Liefs, Belinda

 

foto: Serhat Beyazkaya via Unsplash

Sorry hoor

Sorry hoor

Sorry hoor

Brené Brown ken je vast wel, de hoogleraar uit Texas die onderzoek doet naar schaamte, maar Harriet Lerner misschien nog niet. Mij zei de naam niets, totdat Brené Brown haar interviewde voor een podcast. Onlangs las ik een boek van Harriet Lerner en ik kan het iedereen aanraden.

 

Bijzondere opvoeding

Het boek gaat over oprechte excuses maken en heet ‘Sorry hoor’. Lerner beschrijft vijf manieren om een verontschuldiging te verknallen en hoe je het wel goed kan aanpakken. En ook over onze neiging defensief te reageren als we kritiek krijgen.

 

Harriet Lerner kreeg zelf een bijzondere opvoeding. Haar moeder was een vooruitstrevende vrouw die ervoor zorgde dat Harriet en haar zus al op driejarige leeftijd wekelijks naar een psycholoog gingen. Gewoon om te leren praten over gevoelens. Ik vond deze passage in het boek opvallend. Die gaat over haar moeder en haar stijl van opvoeden:

 

Als klein meisje in Brooklyn leerde mijn moeder mij iets heel belangrijks. Als iemand iets onaardigs zei of deed (een gemeen iemand bij de kassa in de supermarkt bijvoorbeeld) zei mijn moeder altijd: ‘Zij is vast erg ongelukkig.’ Ze zei dat niet als excuus; het was niet meer dan een rustige observatie waar ik het volgende advies van maakte: ‘Vat dingen niet zo persoonlijk op; mensen kunnen door ontevredenheid of onzekerheid domme dingen zeggen. Als een ander zich misdraagt, ligt dat aan die ander, niet aan jou.’

 

Zelfbeeld en onzekerheid

Voor mij was het een eyeopener om te lezen dat sorry zeggen en zelfbeeld, onzekerheid en gevoel van eigenwaarde met elkaar te maken hebben. Als je weinig zelfvertrouwen hebt, is het moeilijker om toe te geven dat je iets fout hebt gedaan: iemand kwetsen, een ongevoelige opmerking maken, iets vergeten wat je hebt afgesproken. We willen het liefste ons ego, ons favoriete beeld van onszelf beschermen. Dat is vaak de reden waarom we in eerste instantie geneigd zijn om met tegenargumenten te komen als iemand kritiek heeft.

 

Volgens Harriet Lerner heb je een flinke portie zelfvertrouwen en zelfkennis nodig om kritiek goed te ontvangen en niet meteen in de verdediging te gaan. Dat deed me onmiddellijk denken aan mijn eerdere blog over narcisme en Donald Trump. Het ontbreekt de narcist aan zelfvertrouwen en hij zal er alles aan doen om dat te verhullen. Bijvoorbeeld door meteen in de aanval te gaan in plaats van open te staan en gewoon te luisteren.

 

Een groot cadeau

In de podcast bij Brené Brown vertelt Harriet dat een goede verontschuldiging een cadeau is. Een cadeau voor de relatie, een cadeau voor jezelf en een cadeau voor de ander:
 

  • Voor de relatie omdat fouten maken menselijk is en als we dat kunnen toegeven met een oprecht excuus dan verdwijnt de boosheid, de ander voelt zich gehoord en gezien en je kunt weer samen verder.

     

  • Voor jezelf omdat je verantwoordelijkheid neemt voor je gedrag. Hierdoor neemt je gevoel van eigenwaarde toe, je wordt betrouwbaarder en je bent integer. Ook al zie je er tegenop om je te moeten verontschuldigen, bijvoorbeeld omdat je nog meer kritiek verwacht, het tegenovergestelde is waar. Je krijgt juist meer respect als je een fout toegeeft.

     

  • Voor de ander omdat je de boosheid of wrok wegneemt. De ander kan zich ontspannen, het voorval loslaten en zich opnieuw veilig voelen in de relatie.

     

Zo had ik er nog niet naar gekeken. Een echte eyeopener dus. Ik heb me voorgenomen om voortaan beter te luisteren en niet meteen tegenargumenten te bedenken. Mocht je nog een cadeautje zoeken voor de feestdagen (of voor jezelf), ik kan het boek van harte aanbevelen!

Liefs,

Belinda

 

PS

Deze TEDx met de titel ‘Why Won’t He Apologize?’ van Harriet Lerner is ook de moeite waard!

Als je de podcast wilt luisteren met Brené Brown, dit is de link.

 

Foto: Lina Trochez via Unsplash

 

 

Pin It on Pinterest