Lichte paniek

Voor een groep van dertig vrouwen hield ik, in het Engels, mijn verhaal. Over zelfvertrouwen. Ik vertelde over mezelf in relatie tot zelfvertrouwen en legde uit waarom zelfvertrouwen zo belangrijk is en hoe je het opbouwt. De dames hingen aan mijn lippen en enthousiast ging ik verder. Maar toen ik ze een grafiek liet zien, sloeg de sfeer om. Er klonk geroezemoes, hun aandacht was weg. De vrouw die deze ochtend had georganiseerd kwam aangesneld. Ik zag lichte paniek in haar ogen. “Vertel alsjeblieft iets positiefs anders gaan al deze vrouwen moedeloos naar huis!”

Ken je publiek

Wat was er gebeurd? Ik dacht dat ik een redelijk beeld had van het publiek: vrouwen, expats van Britse komaf en van middelbare leeftijd. Door het woord expats was ik ervan uit gegaan dat deze vrouwen werkten. Maar dat bleek niet zo te zijn. Ze waren getrouwd met expats, hun echtgenoten werkten voor internationale bedrijven en zo waren ze lang geleden in Nederland terecht gekomen. Deze vrouwen hadden de rol van huisvrouw en moeder met verve vervuld toen de kinderen jong waren. En er zaten in het zaaltje duidelijk meer zeventigplussers dan veertigplussers.

Behoud het goede: drie manieren

Het plaatje dat ik ze even daarvoor had getoond was een grafiek die laat zien hoe zelfvertrouwen zich ontwikkelt in een mensenleven. En daar zat hun schrik: fijn voor de jongere generatie om te weten dat zelfvertrouwen vanaf je vijfendertigste toeneemt maar zij zaten nu in de verkeerde leeftijdscategorie. Want vanaf je vijfenzestigste gaat het, eh helaas bergafwaarts. Oeps! Zaten ze net lekker in hun vel, kwam er een of andere Truus vertellen dat het gedaan was met hun zelfvertrouwen. Ze hadden de top bereikt, nu wachtte een steile reis naar beneden. Dat vertelde ik aan vrouwen die zonder baan buitenshuis, waarschijnlijk iets minder zelfvertrouwen hadden ontwikkeld dan vrouwen met baan en nu te horen kregen dat het alleen maar minder werd. Wat kon ik nog doen om de situatie te redden?

Om er toch nog een positieve draai aan te geven heb ik uitgelegd dat er drie manieren zijn om zelfvertrouwen te behouden of prettig constant te houden. Dit zijn ze en ik heb er nog wat tips aan toegevoegd:

• Zorg dat je van betekenis bent voor anderen

Help of ondersteun anderen, doe vrijwilligerswerk, deel je kennis, ga de politiek in, doe bestuurswerk. Je leert jezelf beter kennen, je leert weer nieuwe mensen kennen en je maakt je tegelijkertijd nuttig. Het helpt je om gezien te worden en je vaardigheden verder te ontwikkelen.

• Zorg voor succes

Doe datgene waar je goed in bent of plezier aan beleeft zo vaak mogelijk. Anders gezegd: zorg ervoor dat jouw talent de ruimte krijgt. Zo hou je je zelfvertrouwen op peil. Als je niet precies weet wat je talenten zijn, overweeg dan een test. Of vraag een vriend(in) of coach. Een ding om te onthouden: als je iets doet en je vergeet de tijd én je vraagt je af wanneer je dit weer kunt doen, dan weet je zeker dat een van je talenten aan het werk is. Dat kan ook iets zijn, waar je eerder nooit tijd voor had. Volgende week gaat mijn blog over het ontdekken van je talent.

• Zorg voor persoonlijk leiderschap

Vertrouw op je eigen oordeel en kom voor je eigen belangen of behoeften op. Laat je stem horen, uit je en kies zonder druk van anderen. Als je wat minder zelfvertrouwen hebt, is dat lastig. Je moet dan eerst uit je comfortzone en dat voelt vervelend. Lees dit blog waarom dat zo is of lees deze om te zien hoe dat makkelijker kan.

De belangrijkste les: wees actief. Zie zelfvertrouwen als een spier die gebruikt moet worden om sterk te blijven. Achter de geraniums of in je comfortzone blijven betekent stilstand. Dat geldt op iedere leeftijd. Doe iets dat goed bij je past en waar je plezier aan beleeft.

Ik had mijn lesje trouwens wel geleerd. Bij de volgende presentatie wilde ik precies weten wie er in de zaal zaten. Dat is dan weer het voordeel van mijn leeftijd, genoeg zelfvertrouwen nu om een volgende keer toch weer ja te zeggen tegen een presentatie over zelfvertrouwen.

Foto: Elliot Sloman via Unsplash