Als je mijn blog wat vaker leest, dan zou het kunnen dat je wel eens denkt: Belinda heeft makkelijk praten, ze weet zoveel over zelfvertrouwen, ze heeft zoveel oefeningen uitgeprobeerd, die heeft vast geen last meer van onzekerheid. Daar kan ik een kort antwoord op geven: was dat maar zo!
In dit blog leg ik uit waarom je toch onzeker kan zijn ondanks veel kennis, opleiding en/of levenservaring. En dan heb ik het niet over de tien killers voor je zelfvertrouwen uit een ander blog.
Website maken
Ik heb me die vraag namelijk zelf wel eens gesteld: waarom ben ik toch soms weer onzeker? Dat was precies een jaar geleden. Ik was met de websitebouwer bezig om mijn website te maken. Op de website moest natuurlijk ook een stuk tekst komen over mezelf. Ik wilde daarin uitleggen hoe ik bij het onderwerp zelfvertrouwen was gekomen en waarom ik me daar jaren in had verdiept.
Maar in plaats van dat gewoon opschrijven, ging ik andere dingen doen. Van die dingen waar ik normaal geen zin in heb. Uitstelleritis dus omdat ik gewoon even onzeker was. Ik vond het lastig om over mijn eigen onzekerheid te schrijven. Daar had ik nog niet veel ervaring mee. Maar ik baalde er wel van. Wist ik zoveel af van zelfvertrouwen, had ik al die oefeningen gedaan en voelde ik me toch een beetje als een konijn dat in het felle licht van een koplamp kijkt.
Nieuwpijn en de comfortzone
Ik had last van ‘nieuwpijn’. Als je uit je comfortzone gaat, en dat is vaak het geval als je iets voor het eerst doet, dan wordt de amygdala in je brein actief. Dit amandelvormige stukje brein kun je vergelijken met een ingebouwde alarmbel. Het reageert met de aanmaak van stresshormonen. Zo zorgt je brein ervoor dat je alert bent én op je hoede. Dit geeft een vervelend, onzeker of opgejaagd gevoel. Dat gevoel noem ik nieuwpijn.
Het lijkt namelijk op spierpijn. Bij spierpijn verleg je je fysieke grenzen en bouw je aan sterkere spieren. Als je uit je comfortzone gaat, verleg je ook grenzen. Je bouwt zelfvertrouwen op. Net als een groep spieren die je een paar keer hebt getraind, neemt de spierpijn af naarmate je sterker wordt. Ook dat geldt voor nieuwpijn.
De regel van vijf
Dat doet me denken aan de regel van vijf. Je brein went namelijk snel aan nieuwe situaties. Wat de eerste keer nog een berg was, is de tweede keer een heuvel. En de derde keer een hobbel en de vierde keer een hobbeltje. De vijfde keer is het vlak.
Vergelijk het met de eerste schoolweek op de middelbare school, of de eerste werkweek bij een nieuwe baan. De eerste dag is spannend, alles is nieuw. Je hebt misschien wat slechter geslapen. Op dag 2 is er ook nog wat spanning, maar al iets minder. Op dag 3 begint het te wennen. Je valt weer makkelijk in slaap, je hebt minder indrukken te verwerken. Op dag 4 wordt het al normaal. Je weet zo’n beetje wat de dag gaat brengen. Op dag 5, ben je gewend, je ontspant. De nieuwpijn is weg.
Volkomen normaal
En net als de sporter die een warming-up doet voordat de training begint, kun je iets soortgelijks doen: jezelf een peptalk geven. Of een dagelijkse affirmatie gebruiken: ik kan het en ik doe het. Je kunt een coach zijn voor jezelf door onbevangen en zonder oordeel te kijken naar de resultaten: wat ging er goed vandaag? Wat ging er minder goed en ga ik morgen anders doen? En net als bij spierpijn helpt goede voeding en rust. Maar de grootste les is dat het gevoel, de nieuwpijn, volkomen normaal is en erbij hoort als je iets nieuws doet dat belangrijk voor je is. Nieuwpijn is dus positief. Het hoort bij persoonlijke groei en ontwikkeling.
Ik heb gemerkt dat uit mijn onzekere momenten meestal iets positiefs ontstaat. Toen ik aan mijn website werkte, vroeg ik me af welke oefening of tip mij nu zou helpen om die nieuwpijn te overwinnen. Zo kwam het idee voor een e-boek met 7 oefeningen voor meer zelfvertrouwen. Van dat idee kreeg ik energie. De uitstelleritis verdween, ik kon weer verder.
Elke uitdaging is een kans om jezelf te ontwikkelen, de nieuwpijn voor lief te nemen en gewoon te bloeien met zelfvertrouwen.
Wat is jouw volgende uitdaging? Ik wens je alvast veel succes!
Fotograaf Jukan Tateisi on Unsplash